Bitwa o Balikpapan (1945)

Bitwa o Balikpapan (1945)

II wojna światowa, wojna na Pacyfiku, cześć kampanii o Borneo
Obsługiwane przez Amerykanów łodzie desantowe podczas lądowania wojsk australijskich pod Balikpapanem na Borneo
Czas	1–21 lipca 1945
Miejsce	Balikpapan, Borneo
Terytorium	Holenderskie Indie Wschodnie
Przyczyna	kampania o Borneo
Wynik	zwycięstwo aliantów
Strony konfliktu
Japonia  Australia  Stany Zjednoczone  Holandia
Dowódcy
Michiaki Kamada Edward Milford Kenneth Eather
Siły
3100 – 3900 żołnierzy, 1100 – 4500 uzbrojonych robotników 33 000
Straty
2032 zabitych, 63 wziętych do niewoli 229 zabitych, 634 rannych
Położenie na mapie Indonezji miejsce bitwy
1°16′36,5″S 116°49′39,8″E/-1,276806 116,827722
Multimedia w Wikimedia Commons

Bitwa o Balikpapan – końcowy etap operacji Oboe, kampanii mającej na celu wyzwolenie brytyjskiego i holenderskiego Borneo okupowanego przez Japończyków, rozpoczęta 1 lipca 1945 roku. Australijska 7 Dywizja Piechoty, składająca się z 18, 21 i 25 Brygady Piechoty, z niewielką liczbą holenderskich żołnierzy kolonialnych, dokonała desantu morskiego pod kryptonimem operacja Oboe Two, kilka mil na północ od miasta Balikpapan. Flota inwazyjna aliantów składała się z około 100 okrętów. Lądowanie poprzedziło ciężkie bombardowanie z morza i powietrza w wykonaniu sił australijskich i amerykańskich. Siły alianckie liczyły 33 000 żołnierzy i były dowodzone przez gen. mjr. Edwarda Milforda, podczas wojska siły japońskie dowodzone przez kontradm. Michiaki Kamada składały się z od 8400 do 10 000 ludzi, z czego od 3100 do 3900 brała wcześniej udział w walce. Po początkowym lądowaniu alianci zabezpieczyli miasto i jego port, a następnie posunęli się wzdłuż wybrzeża i w głąb lądu, zdobywając dwa japońskie lotniska. Główne operacje bojowe zakończyły się około 21 lipca, ale jeszcze po nich prowadzono operacje oczyszczania rejonu z japońskich maruderów, które trwały do końca wojny w połowie sierpnia. Wojska australijskie pozostały na tym obszarze do początku 1946 roku.